اعتیاد به عشق شرایط و موقعیتی است که باعث می‌شود فرد به علاقه‌ای عاشقانه، تمایلی ناسالم و وسواسی پیدا کند. عاشق بودن احساس زیبایی است که همه سزاوار آن هستند.

خودآگاهی به معنای آگاه بودن از احساسات، افکار و رفتار است. ما اغلب تصور می کنیم که سطح مناسبی از خودآگاهی داریم، در حالی با استفاده بهتر و بیشتر از این آگاهی می توان شرایط بهتری را رقم زد. 

مهم ترین و اولین مرحله رشد؛ ایجاد اعتماد و امنیت است. یکی از مهمترین مواردی که موجب ایجاد امنیت می شود؛ صداقت است. 

مهمترین و اساسی ترین رابطه ای که هر فردی می تواند داشته باشد؛ رابطه با خود است. نوع رابطه ای که با خود داریم؛ بر سایر روابط زندگی بسیار اثر گذار است و نقش تعیین کننده ای دارد. 

رازها، دروغ ها، فریب و انکار دست به دست یکدیگر می دهند تا یک تروما عجیب و غریب درست کنند.

هر انسانی بسته به شرایط و محیطی که بزرگ شده است، ترس ها و تردید های خود را دارد که در موقعیت های مختلف می تواند بروز پیدا کند. 

هر انسانی هر روزه با تصمیم ها و انتخاب های زیادی روبرو می شود که می توانند در آینده موجب پشیمانی و حتی خوشحالی او شود. 

خاطرات، جهان بینی ما نسبت به خود؛ دیگران و جهان را می سازند. آدم ها براساس اتفافاتی که گذرانده اند؛ احساساتی که تجربه کرده اند و احوالات مختلفی که در این دنیا سپری می کنند؛ ساخته می شوند و شکل می گیرند.

هر رابطه عاشقانه در ابتدا پر از شور و حال است و با گذشت زمان به ثبات  می رسد که کاملا اتفاق طبیعی است. 

افراد افسرده دارای باور هایی هستند که این افکار همچون گردابی آن ها را به درون فضای سیاه خود می کشاند. افکار منفی در افراد افسرده بسیار فراگیر است و نسبتا جزئی از شخصیت آن ها به حساب می آید.